Dit is de 3e blog van de reis die Jens, Casper en Luuc maken in Oekraïne in januari/februari ’25. Wil je de vorige blog teruglezen? Klik dan HIER
Voordat we beginnen met de blog geven we graag het woord aan Ira. Zij ontvluchtte de Krim en woont inmiddels al 3 jaar in Svaliava, een relatief veilig stadje in west Oekraïne.. Ze wil heel graag iets met jullie delen. Bij deze.
De vorige blog eindigden we met het inpakken van noodpakketten in Svaliava. Deze pakketten hebben we vandaag uitgedeeld aan ruim 100 geregistreerde vluchtelingen. Op basis van de grootte van de families werden de pakketten verdeeld. Daarnaast konden er, mede dankzij de inzamelingsactie die is gehouden in 3 kerken in Hattem, extra producten aan de mensen mee worden gegeven. Vooral de medicijnen en het incontinentiemateriaal waren enorm gewild.
Het uitdeelden gaat, net zoals het inpakken, op een hele strakke systematische manier. Verschillende gemeenteleden van de kerk van Slavik Murza helpen hem hierbij.
Interview Evgen
Op 23 februari vindt het Alles Over Hoop event plaats. Tijdens deze avond staan we stil bij drie jaar oorlog door verhalen te omlijsten met livemuziek en kunst van de zandtovenaar. Een van de verhalen die deze avond centraal staat is het verhaal van Evgen. Deze man woonde op steenworp afstand van de Russische grens maar woont inmiddels, na een verschrikkelijke ontsnappingstocht, in een kleine kamer in een armoedig hostel in Svaliava. Hij is behoorlijk getraumatiseerd maar wil graag zijn verhaal delen.
Datzelfde geldt voor Ira, die deze blog opende. Tijdens ons interview met Evgen was zij de tolk en zo hebben we haar leren kennen. De verhalen van Evgen kwamen op verschillende momenten erg overeen met die van Ira, en hierdoor veranderde ons interview al snel in een therapeutisch gesprek.
We zijn blij dat we Ira hebben leren kennen. Toen het interview klaar was vroeg ze of ook zij wat in de camera mocht zeggen. Haar emotionele boodschap is veelzeggend: de mensen zijn moe, zeg maar gerust gesloopt, maar ook enorm dankbaar voor alles wat er voor ze wordt gedaan. Het is zo belangrijk om te bidden voor – en te delen met de mensen in dit gebroken land. En na onze ontmoeting kan ik bevestigen dat elk gebed en elk ingezameld pakje ibuprofen veel meer betekend voor de mensen daar dan wij het ons ooit kunnen voorstellen.
Na het interview aten we met verschillende vrienden uit Svaliava en bezochten we een lokale bakker die speciaal voor het Alles Over Hoop event diverse lekkernijen voor ons gaat maken. Zo kunnen we op die avond ook iets proeven van de geweldige Oekraïense keuken.
Deze dag stond o.a in het teken van ons bezoek aan een vluchtelingenkerk in Moekatsjeve. Deze organisatie bestaat een kleine 3 jaar en we spraken met Alex en Igor, beide zelf ook vluchteling. Alex komt uit Bachmut en geeft aan geen idee te hebben of zijn huis nog overeind staat. Samen met anderen zetten de mannen zich dag en nacht in voor hun medemens in nood. Wie ze ook zijn en waar ze ook vandaan komen
De organisatie focust zich op meerdere activiteiten die je kunt onderverdelen in de volgende categorieën.
Kinderen/jongerenprogramma’s
Kinderen en jongeren bijeenkomsten, lesgroepen en workshops, leiderschapstrainingen en sociale activiteiten.
Familieprogramma’s
Ondersteuning voor de gezinnen van militairen en algemene familietherapie.
Ouderenprogramma’s
Sociale activiteiten, vrijwilligerswerk en individuele ondersteuning
Psychologische hulp
Privé- en groep sessies
Humanitaire hulp
Voedsel, hygiënische producten en kleding, noodhulp voor crisissituaties
Culturele activiteiten
Concerten, workshops en exposites, open groepsgesprekken
Voor al deze activiteiten worden verschillende locaties gehuurd – maar de organisatie hoopt binnenkort zelf een gebouw te kunnen openen. We hebben enorm veel bewondering voor het werk dat deze kerk doet. Door onze ervaringen met bijvoorbeeld Evgen en Ira weten we hoe belangrijk traumaverwerking is en hoe erg dit vaak onderschat wordt.
Wil je meer informatie over deze organisatie? Neem eens een kijkje op hun facebook pagina.
Wo
Aan het eind van deze bijzondere dag hebben we afscheid genomen van Luuc. Woensdag verblijft hij bij onze eerste gastfamilie van deze reis in het grensplaatsje Kaszony, voordat hij op donderdag vanuit Boedapest weer terugvliegt naar Nederland.
Luuc heeft vandaag samen met deze gastfamilie kinderkleding uitgedeeld. Dit deden ze bij een kinderdagverblijf/kleuterschool in kaszony. De kinderkleding is door Hattemers met de hand gemaakt en ingezameld door ‘de Fontein’, een christelijke boekwinkel in Hattem.
Ook is er kinderkleding gebracht naar een familie in Moekatsjeve. Ze zijn tijdens de oorlog vanuit Kiev naar Moekatsjeve gevlucht. De vader van dit gezin met 3 kinderen zit thuis en durft niet naar buiten, bang om te worden opgepakt. Hij werkt daarom niet en heeft geen inkomen. Vaders van 3 kinderen hebben op dit moment nog “vrijstelling” van het leger. Maar omdat het jongste kind, een baby van 4 maanden, nog niet is geregistreerd geldt dit voor deze vader niet. Voor de registratie moet hij naar Kiev met de trein. Hij loopt tijdens deze reis een grote kans om opgepakt te worden en naar het front te worden gestuurd. Helaas is dit een veelgehoord scenario.
Jens en Casper hebben vandaag de hele dag in de auto gezeten. Ze kwamen laat in de avond aan in het kleine stadje shakhvorostivka, dicht bij de grotere stad Zhytmoyr. Ze slapen hier bij de lokale bevolking in huis.
De komende dagen zien er voor hen zo uit:
Donderdag 06 februari:
100 pakketten inpakken en uitdelen in en rond shakhvorostivka
Vrijdag 07 februari:
Bezoek aan Irpin en Kiev
Zaterdag 08 februari:
Terugrijden richting Svaliava
Zondag 09 februari:
Terugrijden naar Nederland
Maandagavond 10 februari:
Verwachte aankomst Nederland
Van dit laatste gedeelte van de reis komt uiteraard een blog online. We vragen u om tot die tijd te blijven bidden voor de gebroken families in dit gebroken land.
